Trzeciego stycznia obchodzimy rocznicę rozpoczęcia Kampanii Łatgalskiej i wyzwolenia Dyneburga z pod jarzma bolszewików. Również w tym roku Polacy oddali hołd żołnierzom poległym za niepodległość Łotwy.
Sto cztery lata temu, na początku tysiąc dziewięćset dwudziestego roku połączone siły polsko-łotewskie zaczęły operację „Zima”, w której wzięło udział około 30 tysięcy żołnierzy polskich oraz około 10 tysięcy żołnierzy łotewskich.
Uroczystość upamiętnienia jednej z najbardziej znaczących operacji wojskowych rozpoczęła się tradycyjnie o godzinie jedenastej pod Krzyżem na Słobódce w Parku Wolności. Oprócz lokalnych Polaków, wśród których nie zabrakło nestorów polskiej społeczności takich jak Halina Siniawska, Wanda Antonowa, pan Antoni Chrzczanowicz lub Wanda Baulina, pod krzyż przybyli także attache obrony RP w Rydze płk Tadeusz Słomczewski, II Sekretarz ds. polityczno-ekonomicznych Ambasady RP w Rydze kierownik Referatu Łukasz Cudny, prezes Związku Polaków na Łotwie Peteris Dzalbe, wiceprezes ZPŁ oraz prezes Dyneburskiego Oddziału „Promień” ZPŁ Ryszard Stankiewicz, francuzki pułkownik Gilles Dutertre, odwódca 34.batalionu łotewskiej gwardii narodowej mjr. Valerijs Baranowskis oraz żołnierze 14 zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego na czele z dowódcą mjr. Marcinem Wawro. Podobnie jak sto cztery lata temu był przeszywający do kości mróz, który jednak przezwyciężyły gorące polskie i łotewskie serca. Po odśpiewaniu hymnów, głos zabrał prezes Dyneburskiego Oddziału Promień” ZPŁ Ryszard Stankiewicz, przypominając zebranym heroiczny czyn synów narodu polskiego i łotewskiego. Następnie złożono wieńce, kwiaty i znicze. W hołdzie żołnierzom pod krzyżem ustawiono polsko-łotewską wartę honorową.
Należny hołd oddano również przy pomniku dowódców wojsk polsko-łotewskich – marszałków Józefa Piłsudskiego i Edwarda Rydza-Śmigłego oraz generałów Peterisa Valdemarsa Radzinsza i Janisa Balodisa.
Zwycięska ofensywa ponad sto lat temu doszła do skutku na mocy porozumienia zawartego przez Naczelnego Dowódcę Armii Łotewskiej generała Jānisa Balodisa, Szefa Sztabu Naczelnego Dowódcy generała Pēterisa Radziņša oraz polskiego attaché wojskowego w Rydze pułkownika Aleksandra Myszkowskiego. Decyzję o zaangażowaniu Polski na wschodnich krańcach ziem łotewskich podjął Naczelny Wódz Rzeczpospolitej Polskiej Marszałek Józef Piłsudski. Trzeciego stycznia tysiąc dziewięćset dwudziestego roku połączone wojska polskie i łotewskie, pod dowództwem generała Edwarda Rydza-Śmigłego oraz Sztabu Głównego Armii Łotewskiej stanęły do walki z bolszewikami. W ciągu trwających miesiąc walk wyparły armię czerwoną z terenów łotewskich. W bojach o Dyneburg poległo około pięciuset żołnierzy polskich.
Następnie delegacja udała się na Kwaterę legionistów polskich w Ławkiesach, gdzie spoczywają żołnierze polegli w tysiąc dziewięćset dziewiętnastym roku. Na końcu wieńce i znicze złożono na Grobie Nieznanego Żołnierza oraz przy pomniku poległym w walkach o niepodległość żołnierzom na cmentarzy katolickim.
